Wat was je grootste inspiratiebron voor Heks & jager?
Het oorspronkelijke idee voor Heks & Jager kwam tijdens het kijken van een aflevering van seizoen twee van Outlander: ‘La Dame Blanche’. Daarin verwijst Jamie naar Claire als een dame blanche in het voorbijgaan, implicerend dat ze een soort heks is. Dat concept intrigeerde me onmiddellijk en ik verdiepte me in deze befaamde vrouwen, van wie sommigen geloofden dat ze geesten waren, anderen dat het heksen betrof. Ik kwam geen enkel boek over hen tegen, en daarom besloot ik er zelf een te schrijven.
Hoe begon je met het schrijven van Heks & Jager: met de personages, de wereld of had je al een idee over de plot?
Hoewel de personages mijn favoriete onderdeel van Heks & Jager zijn, heb ik eigenlijk eerst de wereld bedacht. Tijdens mijn research naar les dames blanches ontdekte ik allerlei Franse volksverhalen, en hieromheen heb ik het koninkrijk Belterra opgebouwd. De taal, het eten, de heksenverbrandingen – ze zijn allemaal gebaseerd op deze verhalen. Ik wist dat mijn hoofdpersoon een heks moest zijn, en omdat ik altijd al graag verhalen over verboden liefdes lees, was het duidelijk voor me dat haar love interest een heksenjager moest zijn. De rest van het verhaal kwam voort uit hun relatie: waarom verstopt Lou zich? Waarom gebruikt ze haar magische krachten niet? Waarom haat Reid heksen? Hoe kunnen deze twee mensen hun vooroordelen overwinnen en verliefd worden?
Welk deel van het boek vond je het leukst om te schrijven, en welk deel het minst? Waarom?
De dialogen vind ik altijd het leukst, in welk boek dan ook – de humor, de emoties, de gevatte repliek. Ik vind het geweldig hoe een dialoog een scène vooruit kan helpen, een lezer kan laten lachen, en bovendien het achtergrondverhaal en de beweegredenen van een personage kan onthullen. Het is een krachtig instrument. Ik vind het moeilijk te zeggen wat mijn minst favoriete deel was… Waarschijnlijk de actiescènes. Ik vind ze niet per se vervelend, maar ik doe er lang over ze te schrijven. Ik schrijf actie niet voor de actie, dus deze stukken moeten ook een alternatief doel hebben. Daarnaast is de hele choreografie soms moeilijk om goed te krijgen. Lou kan maar zo vaak iemand in het gezicht stompen, Reid kan maar zo vaak iemand neersteken. Het is moeilijk om deze scènes boeiend en vernieuwend te houden.
Wie is je favoriete personage uit Heks & jager en waarom?
Lou en Reid zijn allebei mijn favoriet, om verschillende redenen, maar dat is natuurlijk het antwoord dat je verwacht. Reken je hen niet mee, dan is Ansel mijn favoriet. Hij is niet alleen een zacht, lief persoon, maar ook dapper en intens loyaal naar de mensen van wie hij houdt. We gaan gelukkig nog veel meer van hem zien in Bloed & Honing!
Heb je schrijftips voor je Nederlandse fans?
Natuurlijk! Er zijn al stapels boeken met advies over vaardigheden, dus ik zal een paar dingen aanhalen die daar wellicht niet in genoemd worden en die mij hebben geholpen:
Allereest: dress for the job you want. Wil je geld verdienen aan schrijven, dan moet je het behandelen als een baan, niet als een hobby. Er zijn zoveel mensen over de hele wereld die een boek willen schrijven. Het aantal mensen dat dat daadwerkelijk doet, is significant kleiner. Maak schrijven een prioriteit. Maak tijd voor schrijven. Ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan. Er zullen altijd een miljoen andere dingen zijn die je ook kunt doen – werken om je rekeningen te betalen, een kind opvoeden, een diploma halen, enzovoorts. Maar: als je een boek gepubliceerd wil krijgen, moet je het afmaken, en dat betekent dat je tijd moet maken om te schrijven.
Ten tweede raad ik aan om twee ‘support’-groepen te vormen: een met schrijvers, en een met niet-schrijvers. De eerste is belangrijk omdat het je helpt een plek in de schrijfgemeenschap te bemachtigen. Andere schrijvers zullen alle tegenspoed die je in de boekenwereld en daarbuiten tegenkomt begrijpen. Ze zullen meeleven met je worstelingen en overwinningen en zullen je de morele ondersteuning en begeleiding geven die je zo hard nodig hebt. Oftewel: ze begrijpen het.
Niet-schrijvende vrienden zijn even belangrijk. Ze zullen zorgen voor perspectief. Als schrijvers zijn we in staat om onze gehele waarde aan onze creativiteit te verbinden – en daarmee onvermijdelijk aan wat mensen vinden van onze verhalen. En dat is nu juist wat we niet kunnen controleren. Ik heb dat ook gedaan. En geloof me, het is niet gezond om zo te denken. Daarom is het zo belangrijk voor me om familie en vrienden te hebben die niet in dat wereldje zitten. Ze kennen mij, als persoon, niet alleen als schrijver. Schrijver is maar een deel van wie ik ben. Ik herinner me dat ik piekerde over mijn eerste negatieve recensies op Goodreads tegen mijn moeder, een alleslezer. Wat ze zei? ‘Wat is Goodreads?’ En daar had je het: perspectief.